Moulin Clotuche

Geschiedenis

“MOULIN CLOTUCHE” Korte Geschiedenis

Op het grondgebied van de gemeente Gouvy bestaan er langs de Ooster-Ourthe zeven molens die van OURTHE, van GOUVY, van CHERAPONT, “du Trou”, moulin Magotiaux, die van RETTIGNY en die van BISTAIN. Het malen van graan in het dorp verdween als activiteit door de opkomst van de industriie graanmolens en van de bakkerijen. Vroeger teelde iedereen zijn graan, liet het maien in de molen en ging het thuis bakken.

Naar men zegt is de plaats van de “Moulin de Gouvy” die plaats waar de eerste molen van de vailei werd gebouwd. Geen enkele grondige studie werd tot nu toe gedaan om dit te bevestigen.

In 1898 werd de molen verkocht door de farnllie Nicolay aan Louis Joseph CLOTUCHE. Deze iaatste overleed korte tijd de aankoop van de molen en het waren zijn vier kinderen van 16 tot 24 jaar oud die er hun intrek namen. De drie jongere kinderen trouwden en verlieten de molen. Enkel de oudste, bijgenaamd “Le grand Louis”, bleef er wonen en stichtte er zijn familie.

Zijn activiteiten beperkten zich niet tot het malen van graan. Hij verhandelde dieren en dan speciaal de ardense trekpaarden, bekend om hun kracht en precisie van hun werk. Hij was ook landbouwer.

De Moulin de Gouvy bestaat uit drie gebouwen :

  • De eigenlijke molen bevat het drijfwerk op vier niveaus om het malen te laten gebeuren met behulp van de zwaartekracht. Dit gebouw omvat ook de molenaarswoning. De zolder bedekt het geheel en daar werden tarwe, haveren, spelt gestapeld. Deze waren werden verpakt in jutezakken en langs valdeuren met een windas naar de zolder gehesen.
  • Twee bijgebouwen bevatten schuren, paarderi-, vee- en varkensstallen en een kippenhok.

De gebouwen zijn opgetrokken in leisteen uit de steengroeve van CHERTE op de andere helling van de vallei.
De voorgevel van de molen werd bepleisterd om de sporen van roet op de bouwstenen te verbergen na de brand van 1910. Vroeger ging de grote stal reeds in de vlammen op.

 

De molen leverde elektrische stroom dank zij een tweede rad dat een dynamo aandreef. Een waterloop voorzag de molen van water langs een grote omweg. De rnolen was totaai afhankelijk van de goede wil van een zagerij stroomopwaarts, ook door dezelfde waterreserve aangedreven. Het onderhoud van het lang aanvoerkanaal was te duur. 0m die redenen werd de molen gemoderniseerd tijdens de winter 1954/1955 en werd van dan af elektrisch aangedreven.

Er waren twee systemen voor het malen :

  • een molensteen voor bloem en een systeem van zeven voor het verwerven van drie soorten bloem : de fijne bloem, het meel en de zemelen. Dit systeem bestond tot 1953 ;
  • een molensteen voor dierenmeel, die gebruikt werd tot midden 1995, enkele maanden voor het overlijden van de molenaar : Pierre Clotuche.

De molenraderen werden jammer genoeg afgebroken en een deel van het aanvoerkanaal werd gedempt. De mooie leistenen, genaamd “blauwe steen”, van dit kanaal werden opgesteld langs, en verstevigen het talud, gecreëerd door het hoogteverschil van het terrein.

Als zuike installaties bewaard gebleven waren zou dit nu een pluspiunt geweest zijn voor de omgeving. In die tijd stonden de transportmiddeleri ook dicht bij de natuur. We raden u dan ook aan onze mooie streek te voet, te paard of per fiets te verkennen.